نوزدهمین سلسله نشست های شعر جهان

به نام خدا»

نوزدهمین سلسله نشست های شعر جهان با پرسمان شعر "قورباغه ها"شاعر یهودی اتریشی اریش فرید ( با 40 کتاب شعر) در فرهنگان رازی برگزار شد. از برگردانندگان  شعر های این شاعر بزرگ می توان از علی عبداللهی، تورج رهنما، خسرو ناقد، ژیلا مشعشعی، محمد خلیلی، سعید رضوانی، میرزا آقاعسگری نام برد. دوران کودکی و نوجوانی شاعر در آشوب جنگ سپری می شود پدر خود را در 17 سالگی و در پی آن مادربزرگش را نیز بدست فاشیست ها از دست می دهد؛ از این رو او با سلاحش "شعر" از سرزمین هیتلر و بتهوون فرار می کند. وی پاک پیشه ی خود را شاعری می داند و در یکی از داستان هایش در پاسخ به این پرسش که آیا دوست دارد رئیس جمهور آمریکا شود یا شاعر،گزینه ی شاعر بودن را بر می گزیند، باور او به نفوذ ژرف و پایدار ادبیات بر جان آدمی بسیار بیشتر از خنثی کردن چند بمب اتمی در زمان ریاست جمهوریست، زیرا که ادبیات اثرش قرن ها پایدار به جا می ماند هم چنان که دگرگونی های بی شمار ایجاد می کند. اریش فرید شاعری زبانی ست، و با وجود شناخت شیوه ی سورئال ها و کالیگرام های آپولینر هرگز در هنرش از آنها بهره نمی گیرد؛ هایکو را تنها یک قالب کوتاه شعری می داند و از آن برای بیان ذهنیت خویش بهره می گیرد: به سنگ ها گفتند/ چرا انسان نمی شو ید/ سنگ ها گفتند/ هنوز بقدر کفایت سخت نشده ایم.

او خود را پیروی هیچ مکتبی نمی داند چنانچه در شعر ( رهایی از الگوهای بزرگ) از زبان داوینچی چنین می گوید: آنکه همیشه فقط از شخصیت های بزرگ نقل قول می آورد/ صرفا از حافظه اش بهره می برد/ نه از هوشش.

 از دیگر تکنیک هایی که اریش بکار می برد به اصطلاح " عکس و بلعکس" می باشد: دو نیمه بودن شعر؛ چنین که آغاز شعر تا مصرع پایانی نیمه نخست سپس آغاز نیمه ی دوم با همان مصرع پایانی نیمه اول و بازنویسی مصرع های بخش نخست از پایان به آغاز. اینگونه او پیچیده گویی را به سادگی می رساند."گاه در شماری از شعرها عنوان ، بخشی از شعر است مانند شعر (کشتن) که عنوان فعل تمامی سطر های شعر است: (کشتن)/وقتم را/مگسی را/.که اگر عنوان را بردارید شعری ابتر و جمله هایی بی فعل خواهید یافت.

 در ادامه پیام اختصاصی علی عبداللهی برگرداننده  شعر ((بی شوخی)) پخش و پنجره ای گشوده سوی نقد شعر معیار گردید.                                                                                شکل گیری مثلث فعل شوخی، جدی و مرگ در لحظه رخ می دهد. بکار گیری فعل ها(می زنند و می میرند) هنگامی به اوج خود می رسد که می تواند هم در گذشته، اکنون و آینده پیوسته در حال رخ دادن باشد.                                                                      نکته مهم این است که بوسیله ی یک ترجمه خوب ضرب المثلی به زبان فارسی افزوده شده ؛ شوخی شوخی_ جدی جدی.این مهمترین دستاورد را ادبیات فارسی از راه ترجمه به دست آورده و البته بوسیله یکی از مترجم های بسیارش آقای علی عبداللهی. در پایان بابک بهاری از دوستدارهای ادبیات خواست تا هر چه بیشتر با شناخت گنجایش های زبانی یک گام دیگر به رشد ادبی جهانی نزدیک تر شویم.

مهر1398